Half slaperig doe ik voorzichtig één oog open. Ik lig in een hotel in Addis Ababa (Ethiopië) en zie de zon tussen de gordijnen doorkomen. Dat klopt niet, normaal ben ik wakker voordat de zon aan de hemel staat. Snel kijk ik op mijn telefoon, een uur later dan dat ik mijn wekker had gezet. Shit!
Na snel rekenen kan in nog net ontbijten als ik mij snel aankleed. Ik kan helaas geen ademhalingsoefeningen doen, maar ik kan nog op tijd komen. Na goed te hebben doorgewerkt, ben ik precies op het afgesproken tijdstip beneden. Alleen… waar is mijn taxi chauffeur? Ik bel hem en hij zegt er over 5 minuten te zijn. Lekker dan! Heb ik mij lopen haasten, is híj er niet. Er komen gedachtes op als: “De taxichauffeur huur ik in, dus hij moet ervoor zorgen dat hij op tijd is.” “Als ik niet boos wordt, dan komt hij de volgende keer weer te laat.”
Acceptatie
Moet ik nu boos worden? Gefrustreerd? Ga ik hem de waarheid vertellen? Of accepteer ik de situatie zoals die is? Blijf ik kalm en laat ik het gaan?
Ik besluit de situatie te accepteren zoals ie is. Ik pak het moment om even tot rust te komen. Ik kan er niets meer aan veranderen, dus ik besluit mij er bij neer te leggen.
Als ik 7 minuten later in de taxi stap, kan ik het niet laten te vragen waarom hij later is. Hij denkt net wat langer na dan normaal en zegt dat het druk was bij het tankstation. Zou kunnen, af en toe staat er een rij. Maar dat kon hij van te voren weten! Ik geloof hem niet helemaal, maar ik besluit om er verder geen woorden aan vuil te maken. Ik heb geen zin in negatieve energie, daar wordt niemand blij van. Hij vraagt hoe mijn nacht was en ik vertel dat ik heerlijk heb geslapen.
Richt je op het positieve
Moraal van het verhaal? Jij bepaalt zelf of je je richt op het positieve of op het negatieve. Het positieve geeft energie, het negatieve vreet het op. Jijzelf hebt de keus. Wil je frustratie en boosheid toelaten en stress ervaren? Of wil je energiek zijn en een mooi leven lijden?
Je hebt het zelf in handen!